πινταδοΐτης

ο, Ν

(ορυκτ.) σπάνιο ένυδρο βαναδικό ορυκτό τού ασβεστίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. pintadoite < Pintado, ονομ. αμερικ. φαραγγιού + κατάλ. -ite].